Do końca 2019 r. zasady dokumentowania WDT określała ustawa o VAT. Wątpliwości pojawiły się po 1 stycznia 2020 r. w związku z wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912. Najnowsze interpretacje indywidualne potwierdzają, że w bieżącym roku dokumentowanie WDT w sposób zgodny z ustawą o VAT jest wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT.
Od 1 stycznia 2020 r. zasady dokumentowania WDT w celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT określa również rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. (dalej – Rozporządzenie). Co istotne, Rozporządzenie wprowadza większe wymagania w zakresie dokumentowania WDT niż polska ustawa o VAT. Podatnikom może być więc trudno spełnić te wymogi.
Jednocześnie, dotychczas ustawodawca nie znowelizował polskiej ustawy o VAT w tym zakresie.
Stąd też – po stronie podatników pojawiły się wątpliwości, co do możliwości stosowania po 1 stycznia 2020 r. dotychczasowych zasad dokumentowania WDT.
Skutkiem wątpliwości są złożone przez podatników z końcem roku 2019 wnioski o wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych. Podatnicy pytali czy niezastosowanie zasad dokumentowania WDT z Rozporządzenia, nie pozbawia ich prawa do zastosowania stawki 0% VAT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyznał podatnikom rację. Zdaniem organów podatkowych Rozporządzenie wprowadza domniemania wzruszalne dotyczące dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu WDT. Brak dokumentów wskazanych w Rozporządzeniu, oznacza jedynie brak objęcia podatnika domniemaniem, że posiada dowody dostawy towarów będące jednym z warunków zastosowania stawki 0% VAT. Podatnik nadal jednak może udowodnić prawo do zastosowania preferencyjnej stawki VAT stosując dotychczasowe zasady dokumentowania wynikające z ustawy o VAT.
Takie stanowisko wynika w szczególności z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL4.4012.523.2019.2.TKU), w której wskazano, że :
Takie samo stanowisko wynika także z interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.533.2019.2.TK), z 12 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.522.2019.1.AKR), z 4 marca 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.800.2019.1.KT), z 9 marca 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.747.2019.2.JS) oraz z 13 marca 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.8.2020.1.MK).
Warto wskazać, że na taki kierunek wykładni przepisów dotyczących dokumentowania WDT wskazywano już w:
O ww. komunikacie MF pisaliśmy już w artykule pt.: „Quick Fixes okazały się szybkie tylko z nazwy”.
Najnowsze interpretacje indywidualne to dobra wiadomość dla wszystkich podatników dokonujących transakcji WDT. Po kilku miesięcznym okresie niepewności powróci długo wyczekiwany spokój. Oczywiście interpretacje mają moc ochronną tylko w stosunku do podatników na rzecz których zostały wydane, niemniej jednak wskazują na kształtującą się, pozytywną linię interpretacyjną w tym zakresie.