Zdaniem fiskusa dywidendy przekazywane za granicę są zwolnione z podatku u źródła pod warunkiem wykazania przez płatnika, że odbiorca wypłacanej kwoty jest jej rzeczywistym właścicielem. Sądy kwestionują jednak istnienie takiego obowiązku.
Dywidendy wypłacane do podmiotów z krajów UE korzystają ze zwolnienia z podatku u źródła pod warunkiem dochowania przez płatnika należytej staranności przy weryfikacji warunków tego zwolnienia. To samo dotyczy również zwolnienia dla innych płatności objętych podatkiem u źródła w Polsce, w tym wypłacanych odsetek i należności licencyjnych. Zdaniem władz podatkowych, spółka wypłacająca dywidendę powinna być w stanie wykazać, że odbiorca dywidendy jest jej rzeczywistym właścicielem zgodnie z definicją zawartą w ustawie o CIT. Oznacza to między innymi, że odbiorca dywidendy powinien prowadzić rzeczywistą działalność gospodarczą. W praktyce takie podejście uniemożliwia nieopodatkowany transfer dywidendy do dużej części odbiorców, w tym do zagranicznych spółek holdingowych, które nie prowadzą typowej działalności operacyjnej.
Pełna treść artykułu doradcy podatkowego Tomasza Wilka dostępna w internetowym wydaniu Rzeczpospolitej, Tygodniku Dobra Firma i tutaj.