Decydująca jest jednak kwota netto. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zmienił swoje kontrowersyjne stanowisko.
Sprawa dotyczyła interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek banku. Jak wskazano we wniosku, w stosunku do nabywanych usług bankowi może przysługiwać proporcjonalne odliczenie VAT. W określonych przypadkach bank może również nie identyfikować prawa do odliczenia tego podatku w związku z nabyciem usług danego rodzaju. Jednocześnie bank założył, że zostanie objęty tzw. limitem wydatków na usługi niematerialne, uregulowanym w art. 15e ustawy o CIT. Zgodnie z obowiązującymi od 2018 r. przepisami, wydatki poniesione na nabycie niektórych usług od podmiotów powiązanych można zaliczyć do kosztów podatkowych w ograniczonym zakresie. Nadwyżkę powyżej 3 mln zł można zaliczyć do kosztów podatkowych jedynie do wysokości 5 proc. podatkowej EBITDA. Bank we wniosku zapytał czy limitowaniu podlega kwota netto czy brutto nabytych usług. Sam uznał, że wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 15e podlega kwota netto. Natomiast kwota naliczonego VAT niepodlegającego odliczeniu jest zaliczana do kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 tej ustawy.
Treść artykułu radcy podatkowego Michała Wodzickiego dostępna jest tutaj.