Przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczególnych regulacji dotyczących przeliczania na złote faktur korygujących, w tym dokumentujących korekty WNT. W takich przypadkach, aby ustalić właściwy kurs waluty, podatnicy mogą posiłkować się wnioskami, które wynikają z publikowanych interpretacji indywidualnych. Stanowisko prezentowane przez organy podatkowe nie jest jednak jednolite.
Skąpe przepisy ustawy o VAT
Co do zasady, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP:
- jeżeli fakturę wystawiono przed powstaniem obowiązku podatkowego – na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury,
- w innych przypadkach – na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
Przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych regulacji dot. przeliczania na PLN faktur korygujących wystawionych w obcych walutach. Powoduje to niepewność prawa u przedsiębiorców dokonujących takich korekt.
Wskazówek w zakresie przeliczania wartości korekt wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) można szukać w interpretacjach indywidualnych. Analizując jednak ich treść, okazuje się, że stanowisko organów podatkowych nie jest jednolite.
Dotychczasowe stanowisko organów podatkowych
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że stanowisko organów podatkowych różniło się w zależności od tego, czy dana korekta była spowodowana:
- przyczyną pierwotną, tj. taką, która istniała lub była znana już w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. omyłkowym wykazaniem na fakturze kwoty 10 000 euro zamiast 1 000 euro),
- przyczyną wtórną/nową, tj. taką, która nie istniała w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. reklamacją dostarczonych towarów).
Organy podatkowe wskazywały, że przy korektach z przyczyn pierwotnych powinno stosować się taki sam kurs, jaki został zastosowany przy rozliczeniu transakcji pierwotnej (kurs historyczny). Wspomniana korekta ma bowiem na celu jedynie doprowadzenie wadliwego rozliczenia do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Natomiast, gdy korekta jest spowodowana nową przyczyną, według organów, nie ma podstaw, aby przeliczać ją według kursu historycznego. W takim przypadku, kwota korekty powinna zostać przeliczona według kursu waluty na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej.
Zmiana podejścia?
Wydaje się, że opisane stanowisko organów podatkowych uległo zmianie. Z interpretacji indywidualnych wydawanych w ostatnim czasie wynika, że kurs historyczny należy stosować także przy przeliczaniu wartości korekt WNT in minus spowodowanych przyczynami wtórnymi.
Przykładem może być interpretacja indywidualna z 2 marca 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.616.2021.1.RD). Wnioskodawca wskazał w niej, że dokonuje korekty WNT wynikającej ze zwrotów towarów. Jako że jest to nowa okoliczność, powinna ona zostać ujęta „na bieżąco”. Jednocześnie, w celu przeliczenia korekty na PLN, Wnioskodawca zamierza przyjąć taki sam kurs, jaki zastosowano przy rozliczeniu pierwotnej transakcji WNT. Wnioskodawca argumentował swoje stanowisko tym, że w wyniku zwrotu towarów następuje niejako „anulowanie” części transakcji. Zatem, rezultat powyższych działań jest identyczny, jak w sytuacji, w której zwracane towary w ogóle nie zostałyby dostarczone do Wnioskodawcy.
Dyrektor KIS zaakceptował stanowisko Wnioskodawcy. Tym samym uznał, że korekty WNT, spowodowane zwrotem towarów należy ujmować na bieżąco – ponieważ są one spowodowane nową okolicznością – oraz przeliczać ich wartości według kursu historycznego.
Analogiczne stanowisko organy podatkowe zajęły w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.860.2021.1.RR).
Czy SLIM VAT 3 rozwiąże problem?
W opisie pakietu „SLIM VAT 3” pojawiły się propozycje przepisów precyzujących zasady przeliczania faktur korygujących na złote. Projektowane regulacje zakładają wprowadzenie dodatkowych ustępów do art. 31a ustawy o VAT, które będą odmiennie określały reguły dot. przeliczania korekt in minus oraz in plus.
Według planowanych regulacji, kurs przyjmowany do przeliczenia faktur korygujących in minus będzie zasadniczo powieleniem kursu przyjmowanego dla pierwotnego rozliczenia. Z kolei w przypadku faktur korygujących in plus – co do zasady – będzie stosowany kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym zaistniała przyczyna korekty. Jednocześnie, w projektowanym pakiecie rozwiązań przewidziano szereg wyjątków od ww. reguł (m.in. dla faktur korygujących wystawianych przed powstaniem obowiązku podatkowego czy dla korekt zbiorczych).
Biorąc pod uwagę wczesny etap ww. pakietu trudno przewidzieć, czy proponowane przepisy wejdą w życie w opublikowanym kształcie. Niemniej, przedsiębiorcy zapewne docenią możliwość opierania się wprost na przepisach ustawy niż na zmiennej praktyce organów podatkowych.