Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) 20 kwietnia 2023 r. w wyroku w polskiej sprawie C-282/22, orzekł, jak dla potrzeb VAT kwalifikować świadczenie związane z ładowaniem pojazdów elektrycznych. Z wyroku tego wynika, że takie świadczenie stanowi kompleksową dostawę towarów, której głównym i dominującym elementem jest przepływ energii elektrycznej.
Kulisy sprawy
Przedmiot sporu dotyczył ustalenia, czy świadczenie polegające na oferowaniu użytkownikom dostępu do urządzeń przeznaczonych do ładowania pojazdów elektrycznych, wraz z dostawą niezbędnej energii elektrycznej oraz wsparciem technicznym, stanowi kompleksową dostawę towarów, czy kompleksowe świadczenie usług. Rozstrzygnięciem tej kwestii zainteresowana była Spółka zamierzająca rozpocząć działalność polegającą na instalowaniu i eksploatacji ogólnodostępnych stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Aby rozwiać swoje wątpliwości, zwróciła się ona z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Dyrektor KIS analizując charakter opisanego świadczenia, uznał – wbrew przewidywaniom zainteresowanej – że to dostawę energii elektrycznej niezbędnej do ładowania pojazdu elektrycznego należy uznać za świadczenie główne (dominujące), podczas gdy pozostałe oferowane usługi będą stanowiły element pomocniczy.
Spółka nie zgodziła się z interpretacją przedstawioną przez organ. Sprawa trawiła najpierw do WSA w Warszawie, a następnie do NSA który postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do TSUE z pytaniem prejudycjalnym. Pytanie objęło kwestię tego, czy sporne świadczenie stanowi dostawę towarów, czy też świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 14 ust 1, art. 24 ust 1 Dyrektywy 2006/112 (Dyrektywa VAT).
Co wynika z wyroku TSUE?
Odnosząc się do okoliczności sprawy TSUE doszedł do wniosku, że to przepływ energii elektrycznej stanowi charakterystyczny i dominujący element spornego świadczenia. W konsekwencji – zdaniem TSUE – jedno złożone świadczenie składające się z:
- udostępnienia urządzeń do ładowania pojazdów elektrycznych (w tym integracji ładowarki z systemem operacyjnym pojazdu),
- zapewnienia przepływu energii elektrycznej o odpowiednio dostosowanych parametrach do akumulatorów tego pojazdu,
- niezbędnego wsparcia technicznego dla zainteresowanych użytkowników, oraz
- udostępnienia aplikacji informatycznych umożliwiających zainteresowanemu użytkownikowi rezerwację konektora, podgląd historii transakcji oraz wpłatę środków gromadzonych w portfelu cyfrowym celem wykorzystania do płatności za ładowanie stanowi „dostawę towarów” w rozumieniu ww. przepisów Dyrektywy VAT.
Dla kogo wyrok jest ważny?
Wyrok jest istotny dla wszystkich podatników którzy udostępniają bądź mają w planach udostępnienie urządzeń i wsparcia technicznego związanego z ładowaniem pojazdów elektrycznych. Mając na względzie niejednolitą linię interpretacyjną w zakresie tego zagadnienia, dokonanie prawidłowej klasyfikacji budziło dotychczas wątpliwości. Wyznaczona przez TSUE ścieżka interpretacyjna, pomoże zatem usystematyzować sposób postrzegania analogicznych świadczeń pod kątem VAT.
Uznanie takich świadczeń za dostawę towarów ma wpływ na kwestię określenia miejsca jej opodatkowania (co jest szczególnie istotne w przypadku podmiotów zagranicznych), momentu powstania obowiązku podatkowego oraz na datę wystawienia faktury. Tym samym – w świetle wyroku TSUE – podatnicy którzy dotychczas stosowali zasady właściwe dla świadczenia usług, postępowali nieprawidłowo.
Choć orzeczenie TSUE jest niewątpliwie pomocne w zakresie ustalenia zasad opodatkowania ładowania samochodów elektrycznych na gruncie VAT, to jednak każde świadczenie powinno być przedmiotem odrębnej, indywidualnej analizy, opartej na określonym stanie faktycznym. Warto także zastanowić się, nad potencjalnymi skutkami w zakresie prawa akcyzowego.
Autor
